gel-gitlerin beynimi tırmaladığı o an..
.meryemin sancılarını beynimde hissediyorumdum yine...
mutlaka bir bedeli vardır bu buhranların ama dayanılası gibi değil...
yusuf beklenilir mi o kadar sene diye düşünürken...
Kendimi asırların bekleyişinde buldum...
Gözler ferini kaybededursun...
gonul yusufun gelmesine aşıktı...
Ve O aşktır ki gonlumu herzaman umitvar kıldı...
Hacerin arayışı gibi telaşlı ve urkekti arayışlar...
suyun olmadıgı yerde su...
huzurun olmadıgı yerde huzur...
Rahmetin olmadıgı yerde rahmet...
Cehennemin icinde bir cennet...
Kupkuru bir colde su nasıl aranır...
Anne olursan ararsın...
peki nedir yakub olmanın sırrı...
yusufu ölünceye kadar beklemek...
şu halde nedir eksiğimiz...
bekleyişe olan tahammülsüzlüğümüz...
Hatta umuda olan güvensizliğimiz...önce ümidin olsun gardas...
sonra bekleyişin...
nihayeti ya ya yusuftur...
Ya ismail..
ya Havvadır...
-fussilet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder